ممکن است به نظر برسد در بحث انتخاب تفریح، تفاوتی بین دختران و پسران وجود ندارد و پسران هم تفریحات خارقالعادهای ندارند، اما چند موضوع نشان میدهد باید بیش از پسران مراقب سرگرمیهای دختران باشیم. فراموش نکنیم دختران ما متولی تربیت فرزندان خواهند بود. میگویند آسیبی که یک مادر در تربیت به فرزندش وارد میکند، آسیب به چند نسل خواهد بود که از آسیب واردشده ازسوی پدر، خیلی بیشتر است.
روان دختران عاطفی و احساسی است و به جزئیات بیشتر دقت میکنند. گاهی نداشتن تفریح در دوران نوجوانی و جوانی برای یک دختر به یک دغدغه آزاردهنده یا کار انجامنشده، در زندگی مشترک آینده کشیده میشود.
حتما زنان جوانی را دیدهاید که همواره از ازدواج پشیماناند و حسرت دوران تجرد خود را میخورند. این زنان در زندگی مشترک به همسرانی ناسازگار تبدیل خواهند شد که نمیتوانند فضای آرامشبخشی برای زندگی ایجاد کنند. خیانت، پدیدهای چندعاملی است، اما یکی از دلایل آن، همین تمایل زنان جوان به سرگرمیها و تفریحاتی است که هرگز نداشتهاند و حالا فرصتی برای تجربه آن است.
نقص دیگر در تفریحنکردن مادران، این است که آنان را به افراط یا تفریط در تربیت فرزندان میکشاند. این دختران اگر در آینده صاحب فرزندی شوند، ممکن است افراطی رفتار کنند و فرزند خود را در هر حوزه و تفریحی آزاد بگذارند، چون معقتدند خودشان هرگز تفریح نکردهاند و حالا دخترانشان باید بهطور مطلق آزادی داشته باشند؛ یا بهشکلی دیگر هرگز اجازه هیچ تفریحی را به دختران خود نمیدهند، چون خودشان آنها را تجربه
نکردهاند.تفریح و سرگرمی میتواند هیجانات را نظم بدهد و سرکوب هیجانها خطرات زیادی روی سلامت روح و روان دختران خواهد گذاشت. سرکوب هیجانات میتواند باعث افسردگی و اضطراب در دختران شود. پس بهتر است کاری کنیم که انرژی هیجانها با برنامهریزی و به بهترین شکل تخلیه شود.
دکتر زهره معینی، روانشناس و مشاور خانواده
روان دختران عاطفی و احساسی است و به جزئیات بیشتر دقت میکنند. گاهی نداشتن تفریح در دوران نوجوانی و جوانی برای یک دختر به یک دغدغه آزاردهنده یا کار انجامنشده، در زندگی مشترک آینده کشیده میشود.
حتما زنان جوانی را دیدهاید که همواره از ازدواج پشیماناند و حسرت دوران تجرد خود را میخورند. این زنان در زندگی مشترک به همسرانی ناسازگار تبدیل خواهند شد که نمیتوانند فضای آرامشبخشی برای زندگی ایجاد کنند. خیانت، پدیدهای چندعاملی است، اما یکی از دلایل آن، همین تمایل زنان جوان به سرگرمیها و تفریحاتی است که هرگز نداشتهاند و حالا فرصتی برای تجربه آن است.
نقص دیگر در تفریحنکردن مادران، این است که آنان را به افراط یا تفریط در تربیت فرزندان میکشاند. این دختران اگر در آینده صاحب فرزندی شوند، ممکن است افراطی رفتار کنند و فرزند خود را در هر حوزه و تفریحی آزاد بگذارند، چون معقتدند خودشان هرگز تفریح نکردهاند و حالا دخترانشان باید بهطور مطلق آزادی داشته باشند؛ یا بهشکلی دیگر هرگز اجازه هیچ تفریحی را به دختران خود نمیدهند، چون خودشان آنها را تجربه
نکردهاند.تفریح و سرگرمی میتواند هیجانات را نظم بدهد و سرکوب هیجانها خطرات زیادی روی سلامت روح و روان دختران خواهد گذاشت. سرکوب هیجانات میتواند باعث افسردگی و اضطراب در دختران شود. پس بهتر است کاری کنیم که انرژی هیجانها با برنامهریزی و به بهترین شکل تخلیه شود.
دکتر زهره معینی، روانشناس و مشاور خانواده