شهرآرا آنلاین - وفایی | همه ما بارها بچه‌هایی را دیده‌ایم که به گوشی هوشمند خود چسبیده‌اند و حتی وقتی‌که والدینشان با آن‌ها صحبت می‌کنند، سرخود را بالا نمی‌آورند. نوجوانان در ایستگاه‌های مترو و اتوبوس در تبلت‌های خود غرق هستند و جوانان در کنار دوستانشان در رستوران به‌جای اینکه به یکدیگر نگاه کنند به گوشی‌های خود زل زده‌اند و به ندرت با یکدیگر ارتباط کلامی برقرار می‌کنند. این پدیده‌ای است که بلای جان خیلی از انسان‌ها به ویژه کودکان و نوجوانان شده و والدین را برای تربیت فرزندان با پیچیدگی‌های بیشتری روبه‌رو کرده است. شاید اولین توصیه‌ای که بتوان برای حفظ فرزندان در دنیای واقعی به والدین کرد به روز نگه داشتن خودشان است، اما به روز بودن درباره همۀ برنامه‌ها و اپ‌ها و یا کنترل همۀ آن‌ها تقریباً غیرممکن است. با این حال، بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که تا آنجا که می‌توانید دانش خود را در دنیای دیجیتال بالا ببرید. فهرست نگرانی‌های والدین در دنیای دیجیتال کنونی طولانی است و نمی‌توان در این مطلب به تمام آن‌ها پرداخت، اما سعی کرده‌ایم به تعدادی از اصول اولیه اطلاعات، نکات و راهکارها برای برخی از اساسی‌ترین دغدغه‌های والدین بپردازیم.
صفحه جادویی
زمانی که بچه‌ها پشت صفحه‌نمایش نشسته‌اند کنترل آن‌ها آسان است زیرا شما در هر حال مراقبت از آن‌ها هستید. اینجا مهم‌ترین نگرانی عبارت است از مدت و کیفیت زمان سپری شده به وسیله آن‌ها پشت مانیتور.
بر اساس تعریف آکادمی جهانی اطفال، نشستن کودکان پشت مانیتور را می‌توان به ٢ نوع تقسیم کرد. اولی نشستن تعاملی و دومین نوع هم نشستن انفعالی است. زمان انفعالی به زمانی گفته می‌شود که کودک به تماشای برنامه‌های تلویزیونی، ویدئو یا فیلم پای مانیتور یا تبلت می‌گذراند. زمان تعاملی هم شامل انجام بازی‌های ویدئویی یا فعالیت فیزیکی همراه با صفحه نمایش و یا یادگیری برنامه‌های کامپیوتری می‌شود. نقش والدین در اینجا مدیریت زمان میزان نشستن فرزندان در پای مانیتور و کنترل نوع فعالیت آن‌هاست.
با بچه‌های خود صحبت کنید که در حال انجام چه‌کاری هستند و به آن‌ها در تماشای ویدئوهای آنلاین و ایجاد تعادل بین فعالیت‌های اجتماعی و بازی‌های مفید، فعالیت‌های تناسب‌اندام، پیگیری‌های سازنده و کاهش زمان انفعال و اختصاص دادن زمانی برای فعالیت بیشتر بدنی کمک کنید.
به بچه‌هایتان کمک کنید درباره مقدار زمانی که صرف خیره شدن به صفحه‌نمایش می‌کنند، فکر کنند و آن‌ها را تشویق کنید به خود استراحت بدهند و چیزهای دیگر را هم امتحان کنند. یکی از بهترین ابزارهایی که می‌توانید به آن‌ها بدهید این است که به آن‌ها توانایی خود کنترلی زمانی بدهید.
محدودیت مناسب برای زمان صرف شده روبه‌روی صفحه‌نمایش برای تمام خانواده وضع کنید.
بچه‌ها در حال تماشا و یادگیری از شما هستند.
حفظ ارگونومی
اگر در هنگام نشستن پای رایانه یا کار کردن با تلفن‌همراه و تبلت، بدن ما در شرایط نامناسبی قرار داشته باشد، به مرور این مسئله می‌تواند آسیب‌های مختلف مانند گردن درد و کمر درد و حتی آسیب‌های جدی استخوانی برای ما به همراه داشته باشد. ارگونومی علم طراحی محیط کاری است که به شما می‌گوید که مثلا چگونه باید صفحه‌نمایش خود را برای از بین بردن فشار بر گردن خود تنظیم کنید، یا چگونه بازوان خود را قرار دهید تا از آسیب‌های استرس‌زای دایمی در هنگام استفاده از ماوس برای مدت زمان طولانی جلوگیری کنید. در واقع هدف نهایی ارگونومی این است که فضای راحتی برای استفاده از این وسایل ایجاد کند.
یک ایستگاه کامپیوتر برای کل اعضای خانواده خود با مبلمان مناسب برای اعضای مختلف خانواده تنظیم کنید.
بچه‌ها را تشویق کنید هنگام استفاده از رایانه در وضعیت درستی قرار گیرند.
از نشستن به‌طور منظم پرهیز کنید. یک زمان‌سنج تنظیم کنید و برای بچه‌ها وقفه‌هایی برای تمرین بدنی سریع در نظر بگیرید.
ارتباط با دهکده جهانی
هنگامی‌که بچه‌ها دسترسی زیادی به اینترنت دارند، اوضاع برای کنترل و تربیت آن‌ها پیچیده می‌شود. این همان زمانی است که باید نگران آنچه می‌بینند و می‌خوانند باشید. درحالی‌که آزادی آن‌ها را برای کشف محتوای متنوع برای یادگیری بیشتر فراهم می‌کنید، آن‌ها را از خواندن مطالب نامناسب بازدارید. همچنین باید به فرزندانتان درباره ارسال اطلاعات شخصی در فضای مجازی آموزش دهید و آن‌ها را با خطرات موجود در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی آشنا کنید.
از برنامه‌های فیلترکننده اینترنت یا مرورگرهای وب امن برای کمک به کاهش محتوای نامناسب استفاده کنید، اما به هیچ وجه برای محافظت از بچه‌های خود تنها به این اقدامات تکیه نکنید.
یک قرارداد با هم درباره اینکه چه چیزی قبول است و چه چیزی نیست، بنویسید. اطمینان حاصل کنید که حتماً شامل برخی اصول نظارتی شما برای ایجاد اعتماد متقابل باشد.
فراموش نکنید که دستگاه‌های تلفن همراه، سیستم‌های بازی و حتی تلویزیون‌ها و دستگاه‌های استریم ویدئو، می‌توانند دسترسی‌های بدون فیلتر به اینترنت را فراهم کنند.
به کودکان عادات مناسب وبگردی، از جمله دانلود نکردن فایل‌ها و یا کلیک نکردن روی لینک‌های تصادفی را آموزش دهید.
تلفن همراه
هنگامی‌که بچه‌ها شروع به لذت بردن از استقلال بیشتر در سنین بالاتر می‌کنند زمان مناسبی برای تهیه یک تلفن همراه برای آن‌هاست. البته خیلی از بچه‌ها تا قبل از این زمان تبلت دارند. اما دستگاه‌های تلفن همراه مجموعه‌ای جدید از چالش‌ها را فراهم می‌کنند، زیرا نظارت بر فعالیت‌ها دشوارتر می‌شود و بچه‌ها دسترسی بیشتری به اینترنت و رسانه‌های اجتماعی دارند. با این حال، مهم‌ترین مسئله این است که بچه‌ها در این زمان به برقراری ارتباط، مرور و اشتراک‌گذاری مطلب حتی در زمان غیبت شما قادر هستند. این احساس آزادی اضافی می‌تواند رفتارهای خطرناک و نامناسب بیشتری را به همراه داشته باشد، زمان عالی برای بازبینی سیاست‌های اینترنتی شما درباره بچه‌ها، در زمان دادن تلفن همراه به آن‌هاست.
تلفن همراه دادن به بچه‌ها را با تلفن‌های خالی و بدون هیچ برنامه‌ای شروع کنید. هنگامی‌که آن‌ها درباره این دستگاه‌ها مسئولیت‌پذیری خود را نشان دادند، تلفنشان را کم کم ارتقا دهید.
به بچه‌ها کمک کنید خطرات مختلف و سوءاستفاده‌های احتمالی را آموزش دیده و درک کنند. به آن‌ها آموزش دهید تا رفتار نامناسب نسبت به خود را به شما یا یکی دیگر از بزرگ‌سالان گزارش دهند.
تمام تلفن‌های همراه را قبل از خواب جمع‌آوری و خاموش کنید. در زمان خواب، آن‌ها را در یک مکان مرکزی یا در صورت لزوم در اتاق خواب خود قرار دهید.
رسانه‌های اجتماعی
اولین چیزی که باید در این‌باره بدانید این است که یک قانون به نام «کوپا» (COPPA) وجود دارد که طبق آن شرکت‌ها نمی‌توانند اطلاعات شخصی را از بچه‌های زیر ۱۳ سال بدون تأیید رسمی از طرف والدین یا سرپرست جمع‌آوری کنند. به همین دلیل است که بچه‌ها مجاز به پیوستن به سایت‌های رسانه‌های اجتماعی نیستند اما متاسفانه در کشور ما این قوانین بین‌المللی جا نیفتاده و ضمانت اجرایی ندارند. بیشتر بچه‌ها به استفاده از رسانه‌های اجتماعی نیازی ندارند. اما اگر بچه‌های شما قصد استفاده از شبکه‌های اجتماعی را دارند، همه رسانه‌های اجتماعی که در آن فعالیت می‌کنند، بشناسید و اطلاعات ورود به آن‌ها را به دست بیاورید.
درباره آنچه خود به صورت آنلاین به اشتراک می‌گذارید، چه به لحاظ آنچه بچه‌ها می‌توانند ببینند و چه آنچه درباره آن‌ها می‌گویند، دقت بیشتری به خرج دهید تا الگوی نامناسبی برای آن‌ها نباشید.
با بچه‌هایتان درباره رسانه‌های اجتماعی صحبت کنید. مثلا از آن‌ها بخواهید برای آموزش درباره شبکه مورد علاقه خود مقاله‌ای بنویسند. این کار نه تنها آن‌ها را توانمند می‌سازد، بلکه به شما کمک می‌کند تا از چگونگی استفاده فرزندتان از شبکه اجتماعی بیشتر اطلاع داشته باشید.
