شهرآرا آنلاین - این روزها توجه عمومی به مسئله تورم و اوضاع اقتصادی و نیز تنش‌ها در روابط خارجی کشور است، ولی به نظر می‌رسد مشکل دیگری در داخل کشور وجود دارد که چون خوره در حال پوک کردن آرامش روانی و اجتماعی مردم می‌باشد. متأسفانه مدیران و برنامه‌ریزان کشور به اتفاقی که در سال‌های اخیر رخ داده است و اکنون نیز در حال افزایش تصاعدی است توجه چندانی نکرده‌اند. این بیماری اجتماعی مثل سرطان تا مرحله‌ای قابل کنترل و درمان است ولی هنگامی‌که از یک مرحله عبور، و متاستاز کرد، روش‌های درمانی دیگر پاسخ نمی‌دهد. این بیماری چیست؟ ایراد اتهامات علیه افراد حقیقی و حقوقی بدون آنکه رسیدگی قضایی و حکمی صادر شود.
ما هرروز مواجه با اظهارنظرات و اتهامات گوناگونی علیه اشخاص و نهادها و سازمان‌هایی هستیم. برخی از این نظرات واجد وجه کیفری و جرم نیست. مثلا یک سیاست یا اظهارنظر را نادرست می‌دانند. طبیعی است که اگر به این موارد پاسخی داده نشود، مشکلی نخواهد بود. هرچند ترجیح دارد که مسئولان و نهادها در این موارد هم پاسخ‌گو باشند و به شفاف‌سازی اقدام کنند، ولی برخی از این اظهارات ایراد اتهام است و یک فرد یا نهاد متهم به ارتکاب جرم می‌شود. اگر در برابر این امور سکوت شود، دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد شد. این خطرناک است که هرکسی بتواند دیگری را متهم به دزدی و فساد و جنایت کند ولی در نهایت هم هیچ‌کس رسیدگی نکند و حق و باطل از یکدیگر متمایز نشوند.
اگر مدیر و مقامی پیدا می‌شود که یک فرد یا نهاد مهم را به صورت آشکار و از طریق مصاحبه تصویری به بدترین اتهامات متهم می‌کند، از چند طریق باید تحت پیگرد و رسیدگی قرار گیرد. اول از طریق ذی‌نفع و متهم که باید فوری شکایت کند مگر آنکه ادعای مفتری را مطابق واقع بداند که شکایت نکردنش به منزله پذیرش ضمنی اتهامات علیه خودش است. البته برخی نیز به دلیل ناامیدی از رسیدگی کامل قضایی شکایت نمی‌کنند که عذر آنان قابل‌فهم است، ولی کسانی که چنین عذری ندارند و اتهامات را نمی‌پذیرند باید شکایت کنند. بر فرض که افراد و نهادهای ذی‌نفع شکایت نکنند، وظیفه مدعی‌العموم یا دادستان است که رسیدگی کند. این رسیدگی از ٢ جهت وظیفه اوست: یکی اینکه اگر ادعاها حقیقت داشته باشد مجرمان را مجازات کند. دوم اینکه اگر حقیقت ندارد، اتهام‌زننده را به سزای عمل خود برساند زیرا این اتهامات ناروا موجب تخریب آرامش و اعتماد اجتماعی است.
این روزها ویدئویی از گفت‌وگوی رئیس سابق صداوسیما منتشرشده است که از حیث اتهامات وارده علیه دیگران نمی‌تواند بدون رسیدگی باقی بماند. این پدیده فقط به این یک مورد محدود نمی‌شود. فضای مجازی و آزادی آن موجب شده است این‌گونه اظهارات زیاد شود. فارغ از اینکه اتهامات آنان درست است یا نادرست، عوارض بدی برای افکار عمومی دارد. هنگامی که به این اتهامات رسیدگی نشود، اعتماد به‌کلی دچار خدشه خواهد شد. رسیدگی به این اتهامات باید شفاف و علنی و منصفانه باشد. اتهام‌زننده یک آدم عادی در آن طرف آب نیست که بگوییم امکان رسیدگی قضایی وجود ندارد. او در تهران است و رئیس پیشین صدا و سیما بوده که یکی از مهم‌ترین پست‌های مدیریتی کشور است، و از همه مهم‌تر اینکه تهدید کرده و رسیدگی نکردن به این امور حتی از اینکه ادعاهایش اثبات نشود هم بدتر است. بنابراین ضرورت دارد در اولین فرصت، رسیدگی به این اظهارات و اتهامات در اولویت قرار گیرد که در غیر این صورت، این بی‌تفاوتی مثل خوره به جان اعتماد عمومی خواهد افتاد.
تحلیلگر اجتماعی و سیاسی
